Poëzie is een blokkwast.

De liefde voor poëzie heb ik van mijn vader meegekregen. Voor hem was poëzie een huis. Een huis om in rond te dolen, te schuilen en te verdwalen. Voor mij trouwens ook.

Hij legde ooit uit: "Het is een beetje als een blokkwast. Je weet wel met van die korrelige streken. Als er ergens een regel, een paar zinnen, een strofe in je ziel blijft hangen dan is dat toch geweldig?." Waarop hij dan zijn handen tegen elkaar zette en voor zijn gezicht plaatste van genot en waardering. Schitterend gebaar! 

Ontroering en vervoering
En zo beschouwde hij ook bundels. Even tussendoor: ik heb het idee dat de recensies en kritieken in vroeger jaren veel venijniger waren, dan heden ten dage. Terug naar mijn vader. Hij zei, soms weer met die handen voor zijn gezicht gevouwen: "Als er in een bundel één echt prachtig gedicht staat, dat je diep ontroert of in vervoering brengt, dan is die bundel toch meer dan geslaagd? Sterker nog: als er in een gedicht een paar magistrale zinnen staan, dan is dat toch groots??"

Ademruimte
Bij mij komt dan altijd de zin 'Er zullen witte dieren door het veld gaan lopen en dat zal alles zijn' van Jan Arends boven. Ook een grote liefde van mijn vader, trouwens. "Eenvoudige beelden, beendroog maar zó raak." Nog even terug naar de blokkwast van mijn vader: "Ademruimte. Heerlijk! Als er vrije ruimte zit in een tekst." Ruimte om te dolen, te verdwijnen of het ook niet te weten. Een prachtig voorbeeld daarvan is wat mij betreft 'No matter, never mind' van de mysticus Gary Snyder:

The father is the void.
The wife waves.
Their child is matter.
Matter makes is with his mother.
And their child is life, a daughter.
The daughter is the great mother
who, with her father/brother Matter
as her lover
gives birth to the mind.


Ik heb dat vrij vertaald in:

De vader de leegte
de moeder de golven
hun kind materie
materie maakt het met moeder
hun kind leven, een dochter
de dochter is de grote moeder
die met haar vader, broeder, 
materie als minnaar
geboorte geeft aan de geest


De tekst van Gary Snyder in de foto is geschreven door de 10-jarige Kira.
    
#wordbites #vader #blokkwast #dolen #dwalen #dwarrelen #materie #janarends #garysnyder #geboorte #geest